من و آیینه

 پرســــید که چـــــرا دیــــر کــــــــرده است

نکــند دل دیـــــگری او را اســـیر کرده است

خنـدیدم و گفـتم او فـقــط اســــیر من است

تنــها دقـــــایقی چـــند تاخــــــیر کرده است

گفـــتم امــــــروز هـــوا ســـرد بــــوده است

شــــاید مــوعد قـــرار تغیـــــیر کـــرده است

خنـــدید بــه ســـادگیم آیـنه...!

گفت احســاس پــاک تو را زنجـیر کرده است

گفــتم از عشــق من چـــنین سـخن مــگوی

گفـت خـــوابی ســـالهاسـت دیـر کرده است

در آیــنه بـــه خـود نــــگـاه کــردم

آه! عشق تو عـجیب مـرا پـــــــیر کــرده است

راســت گفـــت آینـــه کـــــه منـــــتظر نــباش

او بـــــــرای همیـــــشه دیـــــر کــــرده است.